Dünya İki Kapılı Bir Handır

    Hiç felsefe yapmamıştım. Ama bu yazımda biraz felsefe yapayım istiyorum. Umarım sizleri sıkmaz, zihninizde yeni pencereler açmayı başarabilirim.
    Hep derler ya dünya iki kapılı bir handır. İşte biz bu iki kapılı hanın içine birilerinin iki dakikalık zevklerinin meyvesi olarak, kendi isteğimizin dışında düştük. Ama düştükten sonra kendi isteğimizle çizdiğimiz bazı olumlu ve olumsuz yaşam tarzları ile; olumlu ve olumsuz koşullarıyla yaşamaya başladık. Yaptığımız seçimler hayatımızı şekillendirdi. Bazen mutlu olduk. Bazen mutsuzluğu biz çağırdık. Hayat dediğin böyle bir şey işte. Anlatımı biraz daha renklendirmek için duygularımı bir şiirle desteklemek istiyorum.
                        Hayat Dediğin
                          I. Bölüm
         Sabah uyanıp gözünü açtığında,
         Karşında gördüğün yüzün tebessümü ile,
         Odanın içi bulutlu bir günde bile,
         Güneş doğmuşçasına aydınlanıyorsa,
         Hayat güzel, günler kısa, ömür uzun olur.

         Sokaktan geldiğinde,
         Kapıyı açan güler yüz,
         Dışarıda yüklendiğin sıkıntı ve kasveti,
         Bir hoş geldin öpücüğü ile,
         Kapının dışında bırakmanı sağlayan,
         Elindeki ağırlık ile birlikte,
         Omuzundaki ağırlığı da alan bir eşin varsa,
         Hayat güzel, günler kısa ömür uzun olur.  

                       II. Bölüm
        Ya bir de uyanıp gözünü açtığında,
         Karşında asık bir surat,
         Gündüz olan odanı,
         Zifiri karanlıklara çeviriyorsa,
         Her konuda muhalif olup,
         Konuşmalarıyla hayatını zindana çeviren,
         Bir eşin varsa,
         Dünyan  karanlık ve rutubetli bir zindana dönüp,
         Hayat çekilmez, günler uzun, ömür kısa olur.

         Sokaktan geldiğinde,
         Kapıyı açan ceberut bir yüz ifadesi,
         Dışarıda biriktirdiğin olumlu enerjiyi tüketen,
         Neden geldin der gibi,
         Evine geldiğine geleceğine,
         Pişman ettiren bir eşin varsa,
         Hayat çekilmez, günler uzun, ömür kısa olur.
       
         İşte şiirde anlatılan olumlu ve olumsuz yaşama biçimini seçmek bizim elimizde. Hiç kimse bize; istemediğimiz bir hayatı sürdürmemizi bize dayatamaz. Ben; I. Bölümdeki anlatılan yaşama biçimini yaşama hakkını herkesin seçebileceğini düşünüyorum. Bu bir tercih işi. Mutlu olmak herkesin, hepimizin hakkı. Bu hakkı neden kullanmayalım ki.
        Ancak birinci bölümde anlatılan yaşama biçimi benim hayatımı anlatırken, II. bölümdeki yaşama biçimi çevremizde yaşayan o kadar çok insanın hayatını anlatıyor ki inanamazsınız.
        Hayatımızı; yapacağımız seçimlerle daha mutlu yaşanır kılalım.
                                                                           
                                                                                                              Ali Akdoğan