Kimine göre geçti gitti, hatırlanacak bir şey yokmuş gibi gelebilir. Ama 6 Şubat gecesi sabaha karşı yaşadığımız kıyamet alameti depremi unutmak mümkün mü? Soğuk Şubat gecesi, kar yağışı altında sokakta çıplak ayaklarla ve nerdeyse çıplak vaziyette yatak kıyafetleriyle tir, tir titreyen çocukları, anneleri, babaları, Enkaz başında ağıt yakanları, etrafta oradan oraya koşturup kurtarın, yardım edin diye çığlık atanları unutmak mümkün mü? Yıkılan yok olan bu kentlerden ülkenin dörtbir tarafına dağılan, gittikleri kentlerde aç gözlü insanlar tarafından gelir kapısı gibi görülüp katlanarak artan ev kiralarını unutmak mümkün mü? Giden yıl ülke için ardında bunları bırakırken, ailemiz için de büyük bir travmaya neden oldu.
Uğurcan’ımızı bizden koparıp aldı. Kötü bir trafik kazası sonucu 23 yaşında, ömrünün baharında yakışıklımız, ciğerparemizi yitirdik. Ateş düştüğü yeri yakar misalı bizim depremimiz de 14 Mayıs 2023 pazar günü saat 14.00 sularında oldu. 2023 ü hiç iyi geçirmedik.
Hep denir ya, yeni yıl; sağlık, mutluluk, şans getirsin. Bu dilekler hem ülkem için hem de ailem için bir anlam ifade etmedi 2023 yılında.
Umuyorum ve diliyorum ki; 2024 yılı sağlık, mutluluk ve şans getirsin.
Ali AKDOĞAN
